Jubileusze pisarzy były bardzo popularną formą życia kulturalnego na ziemiach polskich. W 1900 roku z okazji 25-lecia pracy literackiej Henryka Sienkiewicza polskie społeczeństwo zorganizowało w podziękowaniu za jego twórczość kwestę narodową na zakup majątku w Oblęgorku.
Uroczystość wręczenia pisarzowi tego aktu wraz z całą, 4-tomową dokumentacją odbyła się w czasie jubileuszowych obchodów w dniu 22 grudnia 1900 roku.
Na majątek ten składało się łącznie 515 mórg, w tym: 240 mórg lasu, 160 mórg pola ornego, 90 mórg łąki oraz park i sad. Za pozostałe po wykupieniu majątku środki zakupiono dla pisarza inwentarz (60 sztuk bydła, 6 koni, oraz maszyny i narzędzia rolnicze).
Dworek w Oblęgorku został zbudowany w 1895 roku w stylu eklektycznym według projektu warszawskiego architekta Hugona Kudera. Park w stylu angielskim zaprojektował i urządził warszawski ogrodnik Franciszek Szanior.
Do swej posiadłości Henryk Sienkiewicz przybył w maju 1902 roku, lecz ostatecznie Oblęgorek był jedynie miejscem letniego wypoczynku i pracy. .
Po śmierci pisarza posiadłość stała się własnością dzieci i żony pisarza. Po zakończeniu II wojny światowej majątek w wyniku nacjonalizacji uległ parcelacji. Dla rodziny pisarza pozostawiono jedynie pałacyk wraz z 49 ha ziemi
W 1948 roku właściciele podjęli starania w Ministerstwie Kultury i Sztuki o utworzenie w pałacyku muzeum pisarza i w 1958 roku dworek oficjalnie stał się Muzeum Henryka Sienkiewicza.
Opracowała
Iwona Pogorzelska